Moneta 50 zł Jan Olbracht 2016

50 zł Jan Olbracht 2016 r. - srebrna moneta kolekcjonerska 50 złotych NBP, producent Mennica Polska S.A., z serii Sarby Stanisława Augusta, numer 10 z 24, stempel zwykły, moneta w pudełku z certyfikatem i folderem emisyjnym, stan zachowania menniczy
Skarby Stanisława Augusta
Awers:
Na awersie monety czytamy, nieznacznie skrócony, tekst przeniesiony z rewersu medalu (w tłumaczeniu): Kazimierza syn trzeci, brat Władysława, króla Węgier i Czech, a także Świętego Kazimierza, zwycięzca Tatarów, pokonany w bitwie z Wołochami. Umarł w Toruniu Roku Pańskiego 1501, mając lat 41, w 9. roku panowania, dnia 7 sierpnia.
Rewers:
Na medalowym popiersiu króla, w profilu zwróconym w prawo (według portretu pędzla Marcella Bacciarellego), widać podobieństwo rysów twarzy do rzeźby gotycko-renesansowego nagrobka w katedrze na Wawelu. Na medalu król nosi kołpak ze strusim piórem, na płaszczu zawieszony złoty łańcuch z medalionem.
Bok:
Na boku monety napis: SKARBY STANISŁAWA AUGUSTA * JAN OLBRACHT *, z rantem
 
Jan Olbracht (1492 – 1501)
Dziesiąta moneta serii ukazuje Jana Olbrachta, trzeciego syna Kazimierza Jagiellończyka, króla Polski od 1492 r., księcia głogowskiego do 1498 r., nieskutecznie obranego królem węgierskim w 1490 r. Jego krótkie panowanie było trudne, obciążone klęską bukowińską. Na ten czas została zerwana unia personalna polsko-litewska (tron wielkoksiążęcy na Litwie objął jego brat Aleksander).
Jan Olbracht, urodzony w 1459 r., był trzecim synem Kazimierza Jagiellończyka i Elżbiety Rakuszanki. Przyłączył księstwa zatorskie i płockie do Korony. W polityce zagranicznej skupił się na walce z Tatarami i Turkami, a także dążeniu do odzyskania polskiej zwierzchności nad Mołdawią i Wołoszczyzną, lenn Polski od 1387 r. Wyprawa pospolitego ruszenia szlacheckiego w 1497 r. zakończyła się klęską w bitwie pod Koźminem na Bukowinie, gdzie zginęło około 5 tys. polskiej szlachty (mawiano „Za króla Olbrachta wyginęła szlachta”). Wojnę przerwał rozejm w 1501 r. W celu pozyskania podatków na obronność poszerzono szlachcie przywileje (1496 r., statuty piotrkowskie). Ważne zmiany zaszły w polskim parlamentaryzmie – dotychczasowa Rada Królewska przekształciła się w Senat, a zjazdy sejmików szlacheckich w Izbę Poselską Sejmu, co stworzyło podwaliny tzw. demokracji szlacheckiej. Jan Olbracht zmarł bezpotomnie, został pochowany na Wawelu, a jego serce złożono w bazylice św. Janów w Toruniu
 
Źródło: Broszura emisyjna